De Open Spiegel
De afdaling richting het volk, waar de systemen volop draaien, is er één waarbij de belangrijkste stap voor de veganist moet worden genomen. Hoe kom ik daar aan? Kom ik de berg af enthousiast schreeuwend dat ik de antwoorden heb? Dat zou naief zijn nadat we geleerd hebben hoe de systemen mens en dier vasthouden. Komen we boos de berg af, met de vinger wijzend, waarheden delen? Tonen we begrip, omdat we snappen dat de mensen net zo goed slachtoffer zijn als de dieren die geketend worden? Smeken we, schreeuwen we, fluisteren we? Hoe gaan we onze opstellen in het dal?
In de eerste plaats kom je kalm en collected aan. Je valt op omdat je fit, helder, scherp en gezond bent.
Moet jij naar de mensen toe, of laat je de mensen naar jou toekomen door je open op te stellen. Door je staat van zijn nieuwsgierigheid uit te lokken?
En hoe ga je dan het gesprek aan? Daar was ik zelf nog mee aan het worstelen tot de enige echte Ubermensch/Superman zich presenteerde en me vertelde hoe het zat. Je spreekt de waarheid EN toont compassie. De worsteling zat er in…okay…leren we eerst de waarheid spreken en daarna compassie tonen? Met als gevolg: de waarheid sprekend is dan hard ne verwijtend. Maar eerst begrip tonen betekent: zacht sprekend, de waarheid ontwijkend? Dus is het antwoord simpel. Voeg ze samen, doe beiden tegelijk…be like superman