De Dwarse Blik
Hier deel ik mijn persoonlijke perspectieven en ervaringen – verhalen die variëren van alledaagse momenten tot diepere vragen die me bezighouden. Deze artikelen zijn eerlijk, direct en vaak doorspekt met een vleugje eigenwijsheid. Het is een plek waar ik mijn gedachten en gevoelens de vrije loop laat, ongefilterd en authentiek, en waar het persoonlijke soms het universele raakt.
Door de Bubbel, Tot de Wereld Zich Wendt
Wat heeft het allemaal voor zin? Die vraag begon zich te nestelen in mijn hoofd na de publicatie van mijn laatste stuk. Het leidde me naar een reflectie over mijn werk, en de effectiviteit van alle initiatieven die zich richten op dierenwelzijn, gezondheid en milieu. Zijn de acties die we ondernemen wel voldoende? De politiek, media, activisme, en zelfs consumentenkeuzes kunnen een rol spelen in verandering, maar ze moeten gecoördineerd en strategisch worden ingezet om echte impact te maken.
De vraag blijft: hoe breken we de bubbel waarin we opereren en bereiken we degenen die nog niet overtuigd zijn van de noodzaak voor verandering?
Wanneer Hoop Breekt - Een Ode aan Wat Ontbreekt
Het onderwerp stond al weken op mijn lijstje. De clichés lagen voor het oprapen: een feest dat draait om compassie, maar waarin we onszelf volvreten, teveel drinken en cadeaus kopen die niemand nodig heeft. Het kapitalisme verpakt in een strik. Dit stuk zou zich toch vanzelf moeten schrijven? Zeker voor een cynicus zoals ik.
Maar hoe ik ook probeerde, het wilde niet lukken. Misschien omdat de schijnbare eenvoud van het onderwerp juist een diepere frustratie blootlegt. Want hoe schrijf je over compassie als de vrachtwagens vol dieren richting het slachthuis niet te ontwijken zijn? Als je in de supermarkt de kiloknallers naast de kerststol ziet liggen?
Het werd een zoektocht. Niet alleen naar woorden, maar ook naar mijn eigen gevoel over kerst. Wat betekent het echt, en hoe blijf je hoop houden te midden van al het leed?
Why go vegan?
Een maand geleden begon ik met The Vegan Thinker om mijn ideeën over veganisme te delen en anderen hopelijk aan het denken te zetten. De reden? Dieren, mensen, en de natuur.
Voor de dieren betekent het een einde aan onnodig leed. Voor de mensen biedt een plantaardige levensstijl betere gezondheid en minder afhankelijkheid van medicijnen. En voor de natuur betekent het minder druk op ecosystemen die lijden onder de vleesindustrie.
Deze drie pijlers vormen de basis van wat ik met The Vegan Thinker wil bereiken: bewustwording en uiteindelijk verandering.
Vegans Worst Nightmare
Een simpele banner op de achterkant van een vrachtwagen. Dat was alles wat nodig was om me te doen beseffen hoe diep de angst zit binnen de vleesindustrie. “Vegans Worst Nightmare,” stond er, maar de waarheid is: ik ben niet de nachtmerrie, zij zijn het. Dit essay is mijn antwoord op die angst, en een oproep tot verandering.
Erger dan het ooit was?
Een simpel kookprogramma zoals Iron Chef laat perfect zien hoe ver we zijn afgedwaald in onze omgang met dieren. Terwijl chefs strijden met lamsvlees en levende steur, draait het om meer dan alleen culinaire prestaties. Dit essay is mijn reflectie op hoe we dierenleed normaliseren, verpakt als entertainment – en waarom het tijd is om wakker te worden.
Terug naar hoe het ooit was?
Een van de meest droevige beelden die ik zag tijdens de corona periode. Een lange rij van auto's bij de lokale McDrive. Het corona virus heeft geen dienst gedaan als de wake up call die het had moeten zijn voor mensen.