Wat als morgen wél telt?
We zeggen dat we willen dat het stopt. Maar ondertussen accepteren we dat dieren vandaag nog steeds worden uitgebuit.

In dit essay onderzoek ik waarom veganisme geen eindpunt is, maar een begin…van zorg, verantwoordelijkheid en samenleven.

Wat als gelijk hebben niet genoeg is? In dit essay onderzoek ik waarom mensen afhaken bij activisme, waarom ikzelf zo vaak als “vervelend” wordt ervaren, en waarom dat misschien niet alleen aan de ander ligt. Ik neem Jaap Korteweg, Erwin Vermeulen en D66 op de korrel, maar draai de spiegel uiteindelijk ook naar mezelf. Want hoe zorgen we ervoor dat de boodschap wél landt? En hoe spreken we over dieren met liefde, in plaats van alleen met overtuiging? Een pleidooi voor minder gelijk, meer gevoel…en de eerste stap naar een radicaal ander gesprek.

Insecten zijn de ‘eiwitbron van de toekomst’… althans, als we de industrie mogen geloven. Maar wat betekent dat eigenlijk? In Nederland schieten insectenkwekerijen als paddenstoelen uit de grond. Niet om de bio-industrie te vervangen, maar om haar te versterken.

Sprinkhanen, krekels, meelwormen…ze worden massaal gekweekt, gevoerd, gedood en verwerkt tot poeder, snacks en veevoer. Duurzaam? Of gewoon dezelfde oude uitbuiting in een nieuw jasje?

Dit artikel duikt diep in de insectenindustrie, de propaganda eromheen en de ethische blinde vlek die we als samenleving lijken te hebben.

Heb je je ooit afgevraagd wat 'humaan' echt betekent? Voor de 48.000 varkens die vandaag in Nederland worden geslacht, betekent het een dood vol angst, pijn en wanhoop. Want hoe je het ook probeert te verpakken met mooie woorden en keurmerken, de waarheid is onontkoombaar: er is niets 'humaan' aan de manier waarop wij met dieren omgaan. Dit is het verhaal van Mira. Dit is het verhaal van hen allemaal."

Dit is het verhaal van Mira. Het ware verhaal van het leven van een varken in de Nederlandse varkenshouderij. Een verhaal van structuur, efficiëntie, en een overweldigende afwezigheid van alles wat een leven betekenis zou kunnen geven. Vanaf het moment dat ze haar eerste ademhaling nam in een lucht vol ammoniak, tot de koude, onpersoonlijke momenten in haar stal waar ze samenleeft met tientallen lotgenoten, wordt Mira’s bestaan gereduceerd tot een productieproces.

Een systeem waarin moederliefde vervangen wordt door warmtelampen, vrijheid door stalen roosters, en sociale interacties door frustrerende confrontaties. En terwijl Mira groeit, groeit ook de afstand tussen haar leven en de illusies die ons worden voorgespiegeld. Van de kinderlijke boerderijdromen met groene weiden tot de marketing van de vleesindustrie, alles is erop gericht om ons weg te houden van deze werkelijkheid.

In onze maatschappij is het varken verworden tot een wandelend product, gebruikt in alles van voedsel tot tandpasta en zelfs lippenstift. In dit eerste artikel van mijn Why Go Vegan-reeks leg ik bloot hoe elk deel van het dier wordt ingezet voor winst, vaak zonder dat je het weet. Maar is het echt nodig? Ontdek waarom we eigenlijk prima zonder kunnen en hoe de keuzes die we maken niet alleen het varken, maar ook onszelf ten goede kunnen komen.

Of het nu gaat om een hond aan de riem, een kip in een hok, of een vis in een aquarium – we beschouwen het als ons recht om over hun levens te beschikken. Maar waar komt deze drang vandaan? Waarom denken we dat we het recht hebben om te beslissen wat goed is voor andere wezens? Terwijl we in ons eigen leven strijden voor vrijheid, beperken we diezelfde vrijheid zonder na te denken voor de dieren die ons omringen.

In dit essay onderzoek ik de ware impact van het verbod op stroomstootwapens in de bio-industrie. Hoewel het een stap lijkt in de richting van beter dierenwelzijn, blijft het systeem van dierenleed en uitbuiting ongewijzigd. Het artikel stelt vragen over de hypocrisie van het debat en pleit voor een structurele verandering: stoppen met het eten van dieren om hun lijden echt te beëindigen.